Calico was een zilvermijnbouw stadje in de Mojavewoestijn. Een kleine anderhalf uur rijden ten Oosten van LA. Op zijn hoogtepunt woonden er rond de 1200 mensen in het dorp. Deze waren werkzaam in, of zorgden voor de mijnwerkers in een van de meer dan 500 mijnen in de directe omgeving van het dorp. Toen de mijnen niet meer rendabel waren nam het aantal inwoners snel af.

Wat overbleef was een van de vele spooksteden die het westen van de USA kenmerken.

Het dorpje ligt tegen de Calico Mountains aan. Hierin staat in grote letters het woord CALICO geschreven.

Het verhaal zou hier zijn beëindigd als niet in 1940 Walter Knott toevallig in het stadje kwam. Zijn vrouw had een restaurant en hij zocht naar manieren om de klanten bezig te houden bij het wachten. In 1951 kocht hij het stadje. Hij sloopte grote delen van het stadje en verscheepte deze naar zijn restaurant. In deze gebouwen maakte hij ruimte voor ambachtslieden en snoepverkoop. Het begin van Knotts Berry Farm pretpark.

De resterende delen liet hij min of meer terugbrengen in hun originele staat. Wat er over is, is een mix van oude en nieuwe gebouwen.

In 1966 schonk Knotts het stadje aan de county. Het is nu een beschermd park. Voor het gehele stadje heft men tol. Ook voor de attracties in het stadje zelf moet worden betaald. Een bezoek aan een oude mijn is mogelijk. Een rondje in een klein treintje. Goudpannen. Net als in Knotts zitten ook hier enkele ambachtslieden. In het seizoen zijn er soms gespeelde revolvergevechten.